Doraemon'la aramız açılalı epey olmuştu. Ne ben onu arayıp soruyordum ne de onun bana bir meyili vardı. Böyle böyle günler günleri kovaladı. Sonra aramızı düzeltmek için araya benim çok sevgili Shingetsubadesu (Bkz. http://shingetsununpisilidukkani.blogspot.com.tr/) arkadaşım girdi. Allem etti kallem etti, işte bu alttaki bardak kapağı ile aramızı buldu. (Danks beybiliboy Shingetsu).
Ondan sonracığıma Dora ile hiçbir şey eskisi gibi olamadı. Ta ki geçenlerde Beyazıt sahafların Kapalı Çarşı çıkışında yeniden karşılaşana kadar. Orada minik bir tezgahın üstünde, karmakarışık duran ve dokunursam yakın zamanda çürümeye başlayacağıma inandığım saatler arasında işte bu alttaki ile aramız yeniden ısınır gibi olmuştu.
Ve heyhat! Bu akşam eski dostlukların yeniden pörtleyişine kendi mahallemde bizzat şahit olmuştum. Dorachan, nihayet gururunu bir kenara bırakmış ve mahalleme kadar gelmişti.
İşte böyle dostlar, kafam ne kadar dalgın olursa olsun, kafamı taktığım şeyler konusunda radarlarım her zaman açık bir şekilde hayatıma devam ediyorum...
.jpg)
.jpg)
