NİNJA'NIN KUNG FU İLE İMTİHANI: ÇEKİK GÖZLÜ ALIEN / SEEDING OF A GHOST

31.5.09

ÇEKİK GÖZLÜ ALIEN / SEEDING OF A GHOST

Sıradan bir gerilim filmi gibi bir taksicinin, arabasıyla bir büyücüye çarpması ve lanetlenmesi ile başlayan filmimiz, ilerleyen dakikalarda, erotik (her zamanki ifademle nörotika) unsurlarla süslenmeyi de bilip, taksiciyi kaba tabirle boynuzlayan karısının tecavüze uğrayarak öldürülmesiyle polisiye bir çizgiye kaymışsa da, iki dakika sonra karısının cinayete kurban gitmesine rağmen polisin ‘her zamanki’ duyarsızlığı neticesinde, intikamını kendi başına almak için filmi aksiyon boyutuna çeken ve önüne gelene sopalarla girişen taksicinin, yine de intikamını almayı tam beceremediğinden dolayı, bir kere daha büyücüyle karşı karşıya gelip, ölen karısını kara büyü ile mezarından dirilterek filmi de korku türüne yaklaştırdıktan hemen sonra, artık korku ve gerilimi sürekli aynı hizada tutarak, son noktayı da yaratık unsuru ile koymayı bilen film, beyinlerde müthiş etkiler bırakmayı başarıyor. Böylesine uzun ve yer yer anlam hatalarına yol açabilecek koca bir paragrafla da aslında kısa yoldan filmleri katletmeyi ben de biliyormuşum demek ki, değil mi? Tezat adamıyım vesselam. Bakınız aynı cümle içinde hem uzunu hem kısayı kullanmışım gene. Aman neyse... Ben filmi katletmiyor muydum?

Öncesi

Sonrası

Aslında daha genel bir çerçeve içerisinde istismar ile gore türleri arasına güzelce sıkıştırabileceğimiz Seeding of a Ghost, 1983 yılı Shaw Biraderler mahsulü. Daha önce Shaw Biraderler ile ilgili yalapşap yazdığım-ki yalapşap biliyorum zaten, oturup tez yazacak bilgi nerde bende...- yazıda da belirttiğim gibi, 1980’lerde çektiği film sayısında hızla düşüşe geçen şirketin, canlanma atağı olarak, dönemin popüler sinema türü olan korkuya yönelmesinin adımlarından biri bu film. Her ne kadar çok iyi bilmesem de, yine aynı yönetmen (Richard Yeung Kuen) tarafından çekilmiş başka korku filmleri de var (Hell Has No Boundary gibi). Ama seyretmediğim için en azından birinin adını vereyim de havam olsun istedim. Hava demişken filmin gerçekten abidik iki unsuruna da değinmek istiyorum:

Öncelikle filmin iki ana oyuncusundan birinin Philip Ko, diğerinin ise- adını duyunca ağzınızdan hafiften bir kabak tadı alacaksınız ya- tek gamzeli kahraman Norman Chu olduğunu belirtmek isterim. Elbetteki Ko’yu hemen bir kenara bırakıp, ki kendisi taksici rolündedir ve nedense uğradığı lanet dolayısıyla hep acıların çocuğu havasındadır- direk Norman Chu’ya geçiyorum. Taksicinin karısının, kocasını birlikte boynuzladığı karakter , zengin ve dönem gereği ‘kafadan’ züppe olarak karşımıza çıkan Chu, filmin sonuyla ilgili detay vermek istemem ama diğer oyuncularla birlikte, aslında hiç de başrol filan değil. Bu filmde başrol olması gereken biri varsa (bize ne ayol başrolden diyebilirsiniz, lakin son zamanlarda hiyerarşi meselesi kafamı çok kurcalar oldu. Onla da ilgili bir geyik, hatta bir öfke patlaması yazabilirim yakınlarda) o da düpedüz taksicinin karısı ve daha sonra intikamcı ‘zombi’ rolündeki Maria Yuen Chi-Wai’yı gösterebiliriz. Şimdi ben buraya nerden gelmiştim.

Hah!..Abidik unsurdan. Efenim, işte taksicinin karısı ile Norman Chu’nun canlandrdığı zengin züppe karakterimizin bir, kumsalda ağır çekimde koşma-Züppe’nin kadının üst bikinisini çalıp, ablanın da sağolsun hoplaya zıplaya olmak suretiyle koşma- sahnesi ve daha sonra bu ikisinin (bak sansürlüyorum burayı) iş üstünde iken , hanım ablanın fön makinesiyle saçlarının bir havalanışı var; ne desem bilemedim.

Buraya kadar gelmişken, birşey sormak istiyorum dostlar; bir kadının ipek çorap giyişinin gösterilmesinin nesi nörotiktir, biri bana açıklayabilir mi? Bana kalırsa-ki ne diyoruz, elbette kalmaz- oldukça tiksindirici bir görüntü olan bu çorap giyme ve hatta onu kıçına kadar çekme hadisesi niye böylesine kimi filmde kullanılmaktan çekinilmez anlayamıyorum... Anlayamıyorum dostum anlayamıyorum... :-)

Çıplaklığın sergilenmesinin hiçbir şekilde sansürlenmediği- elbette benim izlediğim versiyonda yoktu sansür falan- şiddet içeren sahnelerin son derece sert bir tarzda çekilmiş olduğu, kara büyüyle Çin usulü mücadele edilen ve en sondaki, 1979 tarihli Alien’ın açtığı yolda, çok da yeni olmayan fakat Hong Kong tarafından bakıldığında, o taraflara farklı bir soluk getirmeyi başarmış bir film Seeding of a Ghost.