RYU MURAKAMI / EMANET DOLABI BEBEKLERİ

Adını ve konusunu Japonya’da bir dönem sosyolojik bir problem olan yeni doğmuş bebeklerin emanet dolaplarına bırakılması olayından alan Ryu Murakami ’nin Emanet Dolabı Bebekleri (Koinrokka Beibizu) kitabını, bir türlü bitirilemeyen filminin bir an önce bitirilmesi dileğiyle şuracığa sıkıştırayım dedim. Biraz anlamsız gelmiş olabilir size bu dileğim yalnız şunu belirtmekte yarar var; Belki inanmayacaksınız ama benim çok büyük bir şom bir ağzım var. Daha önce de bahsettiğim gibi ne zaman birşey yapamıyorum ya da birşey olmuyor desem çok kısa bir süre içerisinde, o yapamadığım ya da olmayan şey olmaya başlıyor. En son “Kenji Mizoguchi ’nin Saikaku Ichidai Onna filminden başka filmini izlemek nasip kısmet olmayacak bu gidişle” dedim ama- şimdi bana gülebilirsiniz- elimde başka bir filminin DVD’si varmış haberim yok! Ne aptalım di mi? Nasıl haberin olmaz dime! Ben artık elimde ne var ne yok takip edemiyorum ki! Envanter tutsam yeridir. Niye hep böyle sapıyorum konudan? Gelelim kitabımıza;

Yanyana duran emanet dolaplarına terkedilen iki bebek, yaşamdaki bu ilk sınavlarını, dolaplardan ölmeden kurtulup vererek, hayatlarına bir yetimhanede başlarlar. Çocukluk ve ilk gençliklerinin bir kısmı yetimhanede, bir kısmı da evlatlık verildikleri, bir adada yaşayan ailenin yanında geçer. Çocuklardan daha kırılgan olanın kendisini terkeden annesini bulma isteğiyle Tokyo’ya kaçmasıyla asıl olayımızın başlaması da bir olur. Bu yolculuk sonrası bir süre birbirinden ayrılan iki emanet dolabı bebeğinin hayatları zaman zaman birbirleriyle kesişerek, görünürde iki farklı, ama temelde tek bir yöne gidecektir; kendi yıkımlarına. Çocuklardan biri bu yıkıma direk kendi üstünden giderken, diğeri Datura (boruçiçeği) ile tüm dünyayı yıkma dürtüsüyle sonuca ulaşmaya çalışır.
Anlatımdaki yoğunluk, dildeki sertlik, tahayyüldeki mükemmellik “Bunun filmi nasıl olur ki acebe?” sorusunu sordurup, “Eh, filmin yapımının bu kadar uzun sürmesi, o zaman normal bir durum” da dedirtmiyor değil. Bana da ne oluyorsa...

Ryu Murakami’yi son birkaç yılda türkçe yayımlanan ve filme uyarlanan kitaplarıyla da tanıyoruz. Edebiyat çevrelerinden takdir ve ödül alan ilk kitabı Şeffaf Mavi ve Yok Yere, yazarın Doğan Kitap’tan çıkan diğer kitapları. Filmlere gelince, Şeffaf Mavi'nin de film uyarlaması var ama içlerinde en bilinen ve en takdir edileni Takashi Miike ’nin yönettiği “Odishon” (Audition). Birkaç ay evvel yazarın henüz türkçe yayımlanmamış “69” adlı romanınından uyarlanmış aynı adlı filmini de izleme fırsatını yakalamıştım. ’68 devriminin etkilerinin Japonya’daki yansımasını, lise öğrencileri üzerinden anlatan son derece ‘hoş’ bir filmdi.
Son olarak, asıl sözkonusu kitabın, Coin Locker Babies adıyla gösterime girmesi beklenen filminin yönetmenliğini Michele Civetta üstlenirken, başrollerinde Tadanobu Asano, Val Kilmer, Asia Argento gibi isimler gözükmekte (wikipedia 'nın yalancısıyım). Herşey iyi hoş da Val Kilmer ne ayak ya?!